De open brief van alle relevante fractieleiders in de Tweede Kamer die de bevolking opriepen te stoppen met ‘geweld en intimidatie’ in het vluchtelingendebat, ‘blijkt een document dat een tweedeling laat zien: die tussen de bestuurlijke arrogantie en de onmondige en irrelevant geschatte burger’. Dat schrijft columniste Nausicaa Marbe vandaag in De Telegraaf. Zij vraagt zich af waar deze politici waren de afgelopen vijftien jaar. Sinds de opkomst van Pim Fortuyn is het immers niet meer rustig geweest. En dan nu ineens zo’n ‘deftige oproep’.
De fractieleiders spelen de ‘bleue freules die een appelflauwte krijgen door ‘het klimaat”, sneert Marbe. ‘Zelf lijken ze geen besef te hebben van hun eigen rol in het geheel. Terwijl die groot is’. Zo ontbreekt het volgens de columniste aan moreel leiderschap. Nederland heeft al veel langer te maken met spanningen in de samenleving, die verband houden met de migratiepolitiek van de laatste decennia. Maar politici en bestuurders luisterden niet.
Bovendien werd het land de laatste jaren getrakteerd op ‘corruptieschandalen, mensonterende wetten, brute bezuinigingen, achteloze miljardenverspillingen, verwaarlozing van de zorg, wanen uit Brussel en verdomming van het onderwijs’, analyseert de columniste. Het krediet raakt wellicht eens op.
Marbe tegen de fractieleiders: ‘U krijgt de rekening gepresenteerd voor jarenlange overmoed en minachting. Er komt een einde aan de tamme inschikkelijkheid van de burger tegenover snelle, arrogante, lokale bestuurders met hun rappe holle frasen waarmee ze verbaal minder begaafden de mond snoeren. Voor veel schreeuwers en debatverstoorders is de asielcrisis de druppel die de emmer doet overlopen’.
Ook oud-politicus en Volkskrant-columnist Wouter Bos maakt zich zorgen over de invloed van het ‘migratievraagstuk’ op de sfeer in het land. Volgens hem hameren linkse partijen tevergeefs op sociaal-economische punten om kiezers te winnen van rechts. De PVV is op sociaal-economische standpunten eigenlijk heel rechts, zeggen die linkse politici dan. Bos: ‘De laatste keer dat ik die verdediging hoorde, was toen de PvdA aan het begin van deze eeuw op die manier dacht kiezers bij Fortuyn weg te kunnen houden. Het werkte niet. Omdat kennelijk de manier waarop een partij met het migratievraagstuk omgaat meer bepalend is voor vertrouwen dat kiezers in je hebben dan wat je aan procentjes of euro’s meer of minder bereikt in banen of inkomens’.
Volgens Volkskrant-columniste Elma Drayer is al langer zo’n 20 tot 30 procent van de volwassen Nederlanders ‘maatschappelijk ontevreden’. Vroeger zaten zij ‘zelden op posities waarin zij hun opvattingen gemakkelijk kunnen laten horen’. Dat is door Twitter en Facebook in korte tijd radicaal veranderd, schrijft Drayer. En niet iedereen is even verfijnd.
Drayer: ‘Zeker, het zou vele malen geruststellender zijn als volk en parlement louter verfijnde lieden telden, die louter verfijnde opvattingen uitdroegen – over integratie, over asielzoekers, over Europa. Regeertechnisch gezien zou zulks ook vele malen efficiënter zijn. Maar goddank is dat niet het geval. Want er bestaan natuurlijk best landen waar zo’n hartverwarmende eensgezindheid heerst. Alleen vermoed ik dat u en ik er niet zouden willen wonen. Voor geen goud.’
En zo werd de oproep van de ‘bleue freules’ om het vluchtelingendebat zonder dreigementen en beledigingen te voeren, verfijnd afgeserveerd.
(Bronnen: De Telegraaf, de Volkskrant)