‘In Duitsland worden politieke partijen ruimhartig door de overheid gesubsidieerd in vergelijking met de karige ondersteuning van de partijen in Nederland. Daar wordt de selectie van nieuwe volksvertegenwoordigers voor de Bondsdag zeer professioneel georganiseerd.’ Voormalig PvdA-voorzitter Felix Rottenberg schreef zaterdag in Het Parool over ‘de titanenklus’ van het selecteren van goede volksvertegenwoordigers. Iets waaraan hij momenteel zelf voor zijn partij zijn handen vol heeft. En de VVD moet oppassen voor slordigheid en amateurisme, waarschuwde hij.
Onderscheid maken tussen goedwillende middelmatige kandidaten en groot talent is ‘een loodzware opgave, vooral wanneer verkiezingen door een kabinetscrisis binnen een half jaar plaatsvinden’, aldus Rottenberg. (Vanwaar die curieuze laatste opmerking over een kabinetscrisis? Tijdens zijn voorzitterschap begin jaren negentig had Rottenberg daar helemaal niet mee te maken. Lubbers III en Paars I regeerden beide netjes hun kabinetsperiode uit. Wellicht spreekt hij dus zijn verwachtingen uit voor het komende jaar?)
‘De cultuur van de VVD-organisatie kenmerkt zich door vrolijkheid en gemak. Dat werkt slordigheid en amateurisme in de hand.’ Volgens Rottenberg glippen types als Johan Houwers -hij roofde afgelopen week een Tweede Kamerzetel van de VVD- er bij de liberalen te gemakkelijk doorheen.
‘Bij de VVD gaat het om een grote groep van tien tot twintig personen, waar te lichtzinnig mee wordt omgegaan. Alsof men denkt: die komen toch nooit de Tweede Kamer in. Nee, het zijn backbenchers die niet of nauwelijks gescreend worden. Ze hebben zich immers op lokaal niveau bewezen.’
Rottenberg: ‘In politieke partijen zijn roddel en achterklap niet van de lucht, doch als het erop aankomt, wordt er niet of te laat geklikt bij de partijleiding over risico’s die aan een mogelijke kandidaat kleven’. Bij de PvdA gaat het ook wel eens mis. Rottenberg noemde de in november 2014 afgescheiden Kamerleden Kuzu en Öztürk en het Kamerlid Rozenblad dat in 1994 aftrad omdat het met zijn cv had geknoeid.
Een betere en professionele screening van nieuwe Kamerleden; ‘Het is een kwestie waar Ronald Plasterk, onze minister van Binnenlandse Zaken, zich in zou moeten vastbijten’, adviseerde Rottenberg.
Goed idee, behalve dan dat Plasterk de klus oppakt. Deze minister komt waarschijnlijk zijn eigen screening niet door vanwege een aantal mislukte en vastgelopen projecten.
(Bron: Het Parool)